Hukukçu Yazar Serpil Altay Çınar’dan 'Memleketimin Hava’ları

Uzun yıllar çalışma hayatından emekli olup kenara çekilmek yerine yıllarca aklında olan ve yazarlığa gönül vermiş olmanın derin içselliği ile kalemini konuşturanlardan Serpil Altay Çınar kadın hikayelerinden oluşan özel bir roman kaleme aldı.

Atalardan gelen bağlarının vermiş olduğu güçle kendi yolculuğunda yazmak artık en büyük tutkusu. 2022 bitmeden raflardaki yerini lan ve 2023 yılına hediye edilen Memleketimin Hava’ları roman okurlarını bekliyor. 1966 yılının Ağustosunda Kayseri Sümerbank Bez Fabrikasının memur lojmanlarında dünyaya gelen ve üç çocuklu bir memur ailesinin en küçük çocuğu Altay Çınar aslen Kayseri'nin İncesu ilçesinden.

Sekiz yaşından beri Ankara'da ve aynı mahallede yaşamını sürdürüyor. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi mezunu. Mesleğini uzun yıllar banka avukatı olarak icra eden Serpi Altay Çınar şimdi emekli bir yazar, evli ve iki çocuk annesi.

 
Yazar, her çocuk gibi bana da sorarlardı küçükken, "büyüyünce ne olacaksın" diye, "yazar olacağım" derdim. Dediğimi yapmakta biraz gecikmekle birlikte emekli olur olmaz bu yolda yürümeye başladım. Tömer' in, Doçent Koray Sönmez yönetimindeki yaratıcı yazarlık kursuna giderek en büyük hayalimi gerçekleştirmeye yani roman yazmaya başladım. Romanımı yaklaşık iki yılda tamamladım. Bu süreçte etki altında kalmamak adına çok sevmeme rağmen hiç kitap okumadım. Yazmak konusunda da hiç kimsenin görüşünü ve yardımını almadım zira eser iyisiyle kötüsüyle tamamen bana ait olmalıydı.” diyor. Ve şöyle devam ediyor, elbette konu hiç yaşamadığım bir bölge, yaşamadığım bir dönem, yaşamadığım duygular olunca yazmak hiç de kolay olmadı. Kullandığım her bir kelimede "acaba o yıllarda bu kelime kullanılıyor muydu" diye düşünmek, eşyaları, gelenekleri, deyimleri, tarihsel süreci dikkatle yazıya aktarmak gerekiyordu. Ama ömrüm boyunca annemle yaptığımız sohbetlerin gönlümü ne kadar doldurduğunu yazmak sürecinde fark ettim. Yöresel gelenekler ile ilgili annemden bol bol görüş aldım, zaten romanım hakkında konuştuğum tek insan da annemdi. Neticede yazdığım annemin bana yıllar yıllar boyu bir masal gibi anlattığı memleketimin kadınlarının hikayeleriydi. Yazmaktan daha zorunun yazılanı bir kitap olarak okuyucuya ulaştırmak olduğunu romanımı bitirdiğimde fark ettim.
Uzun süreçte romanımın kahramanları bana benim içimden öyle çok seslendiler ki artık karşı koyamadan sizlere biran evvel ulaşmak istedim. Sonuçta okur severlerin eline geçmesini çok istediğim bu romanım umarım sizi benimle satırlarda buluşturacak. Umarım çok okuyanı olur, umarım okuyanların gönlüne dokunmuş olurum.